زنجبیل به عنوان مکمل غذایی برای بیماران مبتلا به آرتروز

زنجبیل (با نام علمی Zingiber officinale) یک گیاه گرمسیری است که دارای گل های سبز / بنفش و ساقه زیر زمینی معطر است. ریشه خشک یا تازه گیاه زنجبیل به عنوان ادویه در پخت و پز و همچنین برای اهداف دارویی استفاده می شود.

کاربردهای دارویی

مطالعات نشان داده اند كه عصاره زنجبیل با مهار واسطه های التهابی مثل: TNF-α ، COX-2 و لیپو اكسیژناز، اثرات ضد التهابی از خود نشان می دهد. مطالعات دیگر نشان داد که عصاره ی این گیاه می تواند همانند استروئیدها، التهاب مفاصل را کاهش دهد.

همچنین در این مطالعات، زنجبیل به عنوان درمانی برای استئوآرتریت مورد بررسی قرار گرفت. در یک کارآزمایی با بیش از 200 شرکت کننده که به مدت 3 تا 6 هفته انجام شد، ​​درد آرتروز بعد از ایستادن و راه رفتن، یا تسکین نیافت و یا تا حد متوسطی تسکین پیدا کرد. با این وجود، نتیجه گیری شد که شواهد کافی از برای توصیه زنجبیل در درمان آرتروز وجود ندارد.

همچنین زنجبیل برای کاهش تهوع و استفراغ شناخته شده است و برای درمان بیماری مسافرت و حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی نیز استفاده می شود.

یک مطالعه در سال 2005 گزارش داد که زنجبیل هلیکوباکتر پیلوری، باکتری عامل زخم معده، را کشت.

دوز توصیه شده زنجبیل، حداکثر 2 گرم در روز -تقسیم شده به سه دوز- یا حداکثر 4 فنجان دمنوش در روز است. این گیاه به صورت پودر، عصاره، تنتور، کپسول و روغن موجود است.

عوارض جانبی زنجبیل

مصرف کم زنجبیل، عوارض اندکی را به دنبال دارد. عوارض جانبی رایج آن، شامل گاز، نفخ، سوزش سر دل و حالت تهوع است.

احتیاطات و هشدارها

زنجبیل می تواند با رقیق کننده خون (مانند کومادین) تداخل ایجاد کند. همچنین در صورت داشتن سنگ کیسه صفرا، نباید از این گیاه استفاده شود.

ممکن است تداخلات دارویی بالقوه دیگری نیز وجود داشته باشد. قبل از افزودن آن به رژیم درمانی، با پزشک خود مشورت کنید. حتماً در مورد تمام داروها و مکمل های مصرفی خود را به پزشک اطلاع دهید.