اداره غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی پروبیوتیک را اینگونه تعریف میکند: «پروبیوتیکها میکرو ارگانیسمهای زندهای هستند که مصرف کافی آنها سبب نمایان شدن اثرات سلامت بخش در بدن میزبان میشود.» بر این اساس، باکتریهای پروبیوتیک موجود در محصولات خوراکی، نه تنها باید دارای مشخصههای عملکردی و سودمند برای سلامتی انسان باشند بلکه از قابلیت ماندگاری در دستگاه گوارش هم برخوردار باشند. این ویژگیها شامل رشد و بقای ارگانیسمها در روند تولید محصول، نگهداری، و پس از مصرف حین انتقال از معده به روده است
به عبارت دیگر پری بایوتیک ها منبع غذایی برای پروبایوتیک ها هستند. پری بایوتیک یک کربوهیدرات پیچیده است که باعث رشد باکتری های خوب (پروبایوتیک) در بدن می شود.مکمل های پری بایوتیک و پروبایوتیک ها به هضم خوب ، بالا بردن ایمنی و همچنین افزایش انرژی در بدن کمک می کنند. براساس تحقیقات زیادی که انجام شده، پروبیوتیکها در درمان اسهالهای عفونی (باکتری و ویروسی) و همینطور پیشگیری از اسهال در کسانی که آنتیبیوتیک مصرف میکنند، تاثیرگذار است. اگر ما بعد از اتمام دوران آنتیبیوتیک، پروبیوتیک مصرف کنیم، باعث میشود که به اسهال مبتلا نشویم و همینطور مقاومت خود را نسبت به ابتلا به بیماریها بالا ببریم
در بدن یک انسان بالغ ۱۰ به توان ۱۲ میکروارگانیسم وجود دارد که این میکروبها خوب و به بیان دیگر برای بدن مفید هستند. منبع اصلی این پروبیوتیکها در زمان قدیم تنها در لبنیات بهخصوص در ماست بود، بههمین دلیل در گذشته زمانی که فردی با مشکل اسهال مواجه میشد، توصیه اطرافیان مصرف ماست چکیده بود. چراکه پروبیوتیکها شدیدا در بهبود تعادل در جمعیت میکروبی فلورای روده موثر هستند.
نقد و بررسیها0
هنوز بررسیای ثبت نشده است.